2.live
3.help
4.use
stops
28,29,27
English
English
Ex.B
1.True
2.True
3.False
4.True
5.True
Ex.C
I don’t have idea and informaiton
President of USA. I am sorry if ican read on google i can do it !!!
English
Ex.1
1) True
2) True
3) True
4) True
5) False
6) False
7) True
8) True
Ex.2
1.looking
2.is attractive
3.Quite
4. average
5. fat
6. attractive
Ex.3
1) I’ve got medium-length,short,curly hair.
2) Her hair short, blonde,light brown , and wavy
3) My sister’s hair is short, long , and curly
4) My brother’s got a short,grey,balck hair and a moustache.
5) My father’s got a beard and long,wavy,straight hair.
Ex..4
1)medium-lenght,short
2) blonde,black,brown,grey
3) straight,wavy , curly
4) beard, moustache
5) brown
Ex.5
I’ve got short , black hair, and i have dark brown eyes.
Ex.6
- b
- e
- i
- h
- c
- f
- a
- c
Մայրենի
- Տրված բառազույգերի բաղադրիչները տեղափոխելով՝ ստացի՛ր նոր բարդ բառեր: Տրված և ստացված բառերն արմատների միջոցով բացատրի՛ր:
Օրինակ՝
ամփոփաթերթ, ծաղկագիր — ամփոփագիր, ծաղկաթերթ:
Ծովասուն, ձեռնամարտ -Ձկնակեր, մարդավաճառ
Բևեռախույզ, երկրամերձ- Բևեռամերձ, երկրախույզ
Ձկնակեր, մարդավաճառ-Ձկնավաճառ, մարդակեր
2. Տրված բառերից նոր բառեր կազմի՛ր -ոց (-նոց, -անոց) ածանցով:
ա) Ծաղիկ, հյուր, ավազակ, մեղու:
ծաղկանոց , հյուրանոց, ավազանոց,մեղանոց
բ) Գոգ, ձեռ, մատ:
գոգնոց
ձեռնոց
մատնոց
զ) Կապել, խարտել, սփռել:
կապոց
խարտոց
սփռոց
դ) Դրամ, կիլոգրամ, մետր:
Դրամանոց
կիլոգրանոց
մետրանոց
ե) Խշշալ, մռնչալ, զռռալ, ոռնալ:
խշշոց
մռնչոց
զռռոց
ոռնոց
3. Բաց թողնված տառերը լրացրո՛ւ:
Մար.ատար գնա.քը կարո՞ղ է քսանմեկ րոպ..մ կտրել անցնել Ամերիկայի Միացյալ Նահանգները՝ Խաղաղ .վկ..նոսից մինչև Ատլանտուն: Դա ն..նիսկ ինքնաթիռով հնարավոր չ.: Բայց ամերիկ.ան մի համալսարանի գիտնակա..եր պնդում են, որ այդ իրագործելի է: Մի ագգային գիտաժողովում նրանք ստորերկր.. նոր փոխադրամի.ոցի նախագիծ են ներկա.ացրել:
4. Կետերի փոխարեն գրի՛ր տրված բառերից մեկը:
Շոշափեց ու տեսավ, որ խեղճ կենդանու… կոտրվել է: (ող, ոխ)
… սրտում որ մնա, թույն կդառնա, կքայքայի սիրտը: (ող, ոխ)
Երբ երեկոյան հետ թռան, տեսան, որ իրենց …. գրավել է անծանոթ մի թռչուն: (բույն, բուն)
Մի քանի հոգի ձեռք ձեռքի էին տվել ու փորձում էին գրկել հինավուրց ծառի վիթխարի …: (բույն, բուն)
Մոտակայքում ապրողներն այնքան են վարժվել… շառաչին, որ դրան էլ ուշադրություն չեն դարձնում: (Վիկտորիա, Վիկտորյա)
Տնեցիներն այնքան են վարժվել … անտեղի լացուկոծին, որ դրան էլ ուշադրություն չեն դարձնում: (Վիկտորիա, Վիկտորյա)
5. Բաց թողած տեղերում լրացրու Է կամ Ե:
մանրէսպան, միջօրէ, լայնէկրան, երբևիցէ, այժմէական, ամենաէական, աներկյուղ, առերևույթ, առէջ, բազկերակ, գետեզր, գոմԷշ, դողերոցք, ելևէջ, եղերերգ, երբևէ, ինչևիցե, մանրէ, հնեաբան, նախօրե, չեն, չէիր, որևէ, չեինք, ստորերկրյա:
Մայրենի
часть 2
Чем дальше он шел, тем меньше боялся, тем больше радовался свободе. Кошка грела плечи, сквозь тучи выглянуло солнце и пустынные песчаные дюны сменились разноцветным осенним лесом. Проголодался Бурин и нагнулся за грибом, а кошка ему:
— Не ешь эти грибы, маленький, а то животик заболит.
Но Бурин кошку не послушал и съел грибы. Идет он дальше, а радости его поубавилось — что-то уж очень тяжелой стала кошка. Захотелось Бурину пить, нагнулся он к ручейку с прозрачной водой, а кошка ему:
— Не пей, маленький, горлышко заболит.
Но Бурин кошку не послушал и выпил воды. И почувствовал тут Бурин — будто кошачьи когти впились ему в шею. Ссадил он кошку на землю, а она ему:
— Вот какой ты злой стал: хочешь, чтобы я себе все лапки стерла, хвостик замочила.
Пошел Бурин дальше по тропинке, а кошка за ним — да где ей угнаться. Вышел он на полянку, а там шатер прекрасный раскинут, а перед шатром Дама на подушках сидит. Улыбается Дама Бурину и говорит:
— Здравствуй, рыцарь!
Зарделся Бурин, что его, почти ребенка, такая Дама рыцарем назвала. А Дама манит его к себе на подушки пальчиком и томно-томно говорит: «Али ты боишься меня?».
Чтобы он, Бурин, почти взрослый рыцарь, и испугался? Вот еще! Сел рядом. Дама ему кубок протягивает, улыбается:
— Или ты еще маленький?
И тут на поляну выбегает Кошка и кричит:
— Да что ты, разве можно?
Разозлился тут Бурин: «Да что я, маленький?! Не нужны мне кошки всякие. Убирайся, рыбоедка ободранная». Заплакала тут кошка, потерла мордочку лапкой, ушла в лес. А Дама Бурина за собой в шатер зовет и смеется весело так. Зашел за ней Бурин и там, в теплой темноте шатра вдруг обнаружил, что не Дама рядом с ним, а жуткая старая ведьма. Ведьма коснулась Бурина губами — и покрыл его каменный панцирь. Страшно стало Бурину, но от безвыходности положения он взял и заснул. И приснился ему странный сон. Приснилось ему, что он раб и выполняет всю самую грязную работу, покорный и всем довольный, сытый и в тепле у короля, которым оказался Рыбак, одетый в мантию. Но к Бурину подошел шут и говорит: «Кто-то считает сначала, а ты начни с конца». И шут уже не просто шут, А Бурин-шут. И стал Бурин всех подряд передразнивать — делать все наоборот: вместо «да» — «нет», вместо «белый» — «черный», и ходит на руках, а не ногах, чтобы кто не подумал, что он раб. И подошел к нему Рыбак-король и подвел девушку-принцессу, прекрасную как заря, и говорит: «Кто последний, тот второй, а кто второй, тот первый». И нет Рыбака-короля, а есть Бурин-король. И протянул Бурин руки к принцессе, но та узнала, что он кошку прогнал, расхохоталась ему в лицо и убежала.
Стал Бурин старым, и не с кем ему было словом перемолвиться. И так ему стало стыдно, что он кошку прогнал, что в ту же минуту Бурин проснулся, уперся руками в каменные стенки и поломал их. Не было больше на поляне ни шатра, ни подушек. Только поганки вместо травы да жуткие мертвые деревья вместо веселого осеннего леса. Пошел Бурин Кошку искать и нашел — только она уже в каменную превратилась. Заплакал тут Бурин, упали его слезинки на камень и растопили его. Бурин и Кошка обнялись, а Кошка и говорит:
— Прости меня, Бурин, я все думала, что ты котеночек, а ты почти взрослый кот. Я теперь тебя учить не буду, буду тебе просто шею греть.
А Бурин ей:
— Я хоть и взрослый, да знаю еще мало, может, я тебя слушаться и не буду больше, но слушать буду всегда.
English
Ex.1
1. noses — False
2. lips — True
3. ears — True
4. waists — True
5. knees- True
6. shoulders — True
7. backs — False
8. tumbs — True
9. hands — True
10. wrists — True
11. ankles — True
12. heads — False
13. arms — True
14. mouths — True
Ex. 2
1. Wrist
2. stomach
3. neck
4. hair
5. shoulder
6. eyes
7. neck
Ex.3
1.chin
2. stomach
3. chest
4. teeth
5. back
6. face
7. nose
8. bottom
9. waist
«Осень в любимом уголке моего города»
У нас в Армении очень дождливый но пекрасный , разнацветный осень. я в Армении очень люблю фрукты. Персики , виноград , гранаты , малина и другие фрукты . У меня в осенью моя день рождения. осень пекрасный наченаетца новыий учебный год. Я люблю школу.
Պատմություն
ԱՇՈՏ ՍԱՐԳՍԵԱՆ
«… Կարելի է ասել, որ հայը խաղաղութեան համար աշխարհի ամենաանփոյթ ժողովուրդն է: Հայը չի հաւատում պատերազմին եւ դրա համար պատմական ամէն դէպք ընդունում է իբրեւ անակնկալ, իբրեւ «անամպ երկինքից ժայթքող կայծակ»: Նա տակաւին չի հասկանում կենսաբանաբարոյական այս երկու ճշմարտութիւնների իմաստը` խաղաղութեան ժամանակ պէտք է նախապատրաստուել միայն մէկ բանի համար` պատերազմի, իսկ պատերազմի ընթացքին կամենալ միայն մէկ բան` յաղթանակ»:
Այս տողերի հեղինակը հայ անուանի իմաստասէր Հայկ Ասատրեանն է, ով աւելի քան 70 տարի առաջ գրել է «Ցեղ եւ հայրենիք» ամսագրում:
Իսկ ի՞նչ է փոխուել: Փոխուել են միայն ժամանակները, էլի մենք նոյնն ենք մնացել: Արցախեան առաջին յաղթական պատերազմից յետոյ եղաւ 2016թ. ապրիլեան պատերազմը: Մենք պատրա՞ստ էինք այդ պատերազմին: Միայն քչերը կարող են ասել` այո՛: Շատերն էլ կ՛ասեն մենք յաղթեցի՛նք, քանի որ միաբանուեցինք ազգովին, դարձանք ազգ-բանակ: Բայց, հետաքրքիր է, ի՞նչը մեզ միաբանեց` ինքնապաշտպանութեան բնա՞զդը, թէ՞ թուրք-ազրպէյճանցին: Միաբանուելու համար ո՞ւմ յայտնենք մեր երախտագիտութիւնը:
Ցանկացած ազգ միաբանւում է մի յստակ գաղափարի շուրջ: Եթէ այդ գաղափարը հայրենիքը չէ, ապա ո՞րն է: Իսկ ո՞րն է հայի հայրենիքը: Միանգամից կարելի է ասել` Հայաստանը եւ վերջ: Սակայն, արդեօ՞ք իւրաքանչիւր հայ կը բաւարարուի այդ պատասխանով: Հայաստանը հայի համար սիրելի բառ չէ միայն, այլ հասկացողութիւն է, ինչպէս նաեւ` իղձ, երազանք, կարօտ, ցաւ, տառապանք եւ հաւատի անսպառ աղբիւր: Հայրենիքը վտանգի պահին աւելի է քաղցրանում, հարազատանում… Իսկ մեր հայրենիքն արդեօ՞ք վտանգի մէջ չէ:
Բնութեան մէջ զարգացման ենթակայ ամէն մի արարած ունի հայրենիք: Բազմազանութեամբ ու խայտաբղէտութեամբ աչքի ընկնող բոյսերը եւ կենդանիներն ունեն աճման ու զարգացման, բազմացման ու տարածման առաւել նպաստաւոր պայմաններ ապահովող միջավայրերը` հայրենիքները: Արեւադարձային գօտում աճող բոյսերն առանց ջերմոցային պայմանների հնարաւոր չէ աճեցնել այլ գօտիներում, մասնաւորապէս` Սիպիրում: Եւ, հակառակը, սիպիրեան խստաշունչ ձմռանը յարմարուած բոյսերը արեւադարձային գօտում կ՛ոչնչանան: Նոյնը վերաբերում է կենդանական աշխարհին: Նախախնամութեամբ այդ օրէնքը տարածւում է նաեւ մարդկանց վրայ, բայց գոյութիւն ունի մեծ տարբերութիւն. մարդու կեանքը կենդանականի եւ հոգեւորի միասնութիւնն է: Այդ պատճառով էլ մարդու հայրենիքի գաղափարը բաժանւում է երկու մասի եւ հանդէս է գալիս որպէս նիւթականի ու հոգեւորի միասնութիւն:
Հայրենիքի գաղափարը յատուկ է նոյնիսկ ամենահասարակ, կիսակիրթ ազգերին, բայց նրանց գաղափարը սահմանափակ է: Հայրենիք ասելով` նրանք հասկանում են իրենց ընտանեկան օճախները, հայրենի քաղաքները կամ գիւղերը, հողն ու ջուրը, նախնիների գերեզմաններն ու սրբութիւնները:
Քաղաքակրթութեան զարգացմանը զուգընթաց, աստիճանաբար ընդարձակուել եւ ազգերի մէջ տարբեր բովանդակութիւն է ստացել հայրենիքի գաղափարը: Ընդհանրապէս, ազգայնութեան տարրերն են` արեան, հայրենի երկրի, լեզուի, պատմութեան, աւանդոյթների, սովորոյթների եւ պետական կազմակերպութեան միութիւնները: Նշուածներից, սակայն, արտաքին երեւոյթները չեն այնքան կարեւոր, որքան` հոգեւոր կեանքի եւ քաղաքակրթութեան գիտակցութեան միութիւնը: Այս տարրերից իւրաքանչիւրն իր նշանակութիւնն ունի ազգի բնական զարգացման համար, բայց այդ զարգացման ելակէտը հոգեւոր կրթութիւնն է եւ` նրանից բխած գիտակցութիւնը, որ սերտ կերպով միմեանց հետ է կապում ազդեցութեան անդամներին: Այդ գիտակցութեամբ է որոշւում, թէ ազգը ինչ հոգեւոր բարիք եւ ժառանգութիւն ունի, որ թանկ է հանրութեան համար: Եւ այդ ժառանգութիւնն է ազգի հոգեւոր հայրենիքը, որով նա ապրում է ոչ որպէս մի բոյս կամ կենդանի, այլ` բանական եւ հոգեւոր արարած:
Քաղաքակիրթ ազգի համար սովորական իմաստով` հայրենիքից բացի կայ մէկ այլ` հոգեւոր, վերացական հայրենիք: Հոգեւոր կեանքը եւ քաղաքակրթութիւնն էլ ունի իր հայրենիքը` ճիշդ այն նմանութեամբ, ինչպէս բոյսերի, կենդանիների եւ մարդկանց նիւթական հայրենիքն է: Ամէն հողի վրայ նոյն գաղափարը աճել չի կարող: Նոյնիսկ բարոյական եւ կրօնական ընդհանուր գաղափարները տարբեր բնաւորութիւն եւ ձեւակերպում են ստանում զանազան երկրների բնակիչների մէջ: Քրիստոնէութիւնը տարբեր բացատրութիւն եւ կազմակերպութիւն է ստացել տարբեր ազգերի մէջ, թէեւ արմատով նոյնն է ամէն տեղ: Դաւանաբանական եւ ծիսական կարգերի տարբերութիւնները եկեղեցիների մէջ, ընդհանրական եկեղեցու բաժանուելը ազգային եկեղեցիների Աստծոյ տնօրինութեան եւ պատմական, բնական պարագաների հետեւանք էին եւ ոչ` այս կամ այն անձի կամայականութիւն: Պատմականօրէն հետեւելով ժամանակակից ազգերի քաղաքակրթութեան եւ կրօնների զարգացման ընթացքին` համոզւում ենք, որ տարբեր են Արեւելքի եւ Արեւմուտքի քաղաքակրթութիւնները, ուրիշ է քրիստոնեայ ազգերի ընդհանուր քաղաքակրթութիւնը, եւ ուրիշ` մահմետական, պուտտայական եւ հեթանոս ազգերինը: Նոյնիսկ այս ընդհանուր խմբերի քաղաքակրթութիւններն էլ իրենց ստորաբաժանումներով տարբերւում են միմեանցից:
Ամէն ազգի հոգեւոր կեանք իր բնորոշ կողմերն ու յատկութիւններն ունի: Ինչպէս բոյսը իր յատուկ կլիմայական պայմաններում միայն կարող է զարգանալ եւ շարունակել իր տեսակը, այդպէս էլ իւրաքանչիւր ազգի հոգեւոր կեանքը իր բնորոշ յատկութիւնները պահել եւ զարգանալ կարող է իր բնիկ հողի վրայ:
Իսկ ո՞րն է հայ ժողովրդի հոգեւոր հայրենիքը: Այս հարցի պատասխանը իւր ժամանակին այնքան սպառիչ է տուել Գարեգին Ա. կաթողիկոս Յովսէփեանը, որ ստիպուած ենք ամբողջութեամբ մէջբերել. «Հայ ժողովրդի գիտակցուած քաղաքակրթութիւնը սկսւում է քրիստոնէութեան հաստատութեամբ եւ նրա դրոշմն է կրում իր զարգացման ամբողջ ընթացքում: Հայոց մատենագրութեան առաջին յիշատակարանը Սուրբ Գրքի թարգմանութիւնն է, որի վրայ կրթուել են բազմաթիւ սերունդներ: Հինգերորդ դարից առաջ ի՞նչ քաղաքակրթութիւն ենք ունեցել` յայտնի չէ մեզ, եղած հեթանոսական քաղաքակրթութիւնը ձուլուել է քրիստոնէականի հետ: Հայոց հոգեւոր կեանքի պատմութիւնը գրեթէ նոյնանում է մեր եկեղեցու զարգացման պատմութեան հետ: Հայ ժողովրդի մատենագիրներն ու վարժապետները միեւնոյն ժամանակ եկեղեցու սպասաւորներն են: Գիտութիւնն ու արուեստը հայ ժողովրդի մէջ ծագել եւ զարգացում են ստացել եկեղեցու շրջանակի մէջ: Հայոց ճարտարապետութեան մասին գաղափար ենք ստանում նախնեաց թողած վանքերի ու եկեղեցիների մնացորդներով: Հայոց քանդակագործութիւնը` որմնաքանդակներ, խաչքարեր, ելունդաւոր պատկերներ, նկարչութեան մնացորդներ, նոյն վանքերում եւ նրա պատերի վրայ պէտք է որոնել: Մանրանկարչութեան արուեստը ծաղկել է հայ վանականների ձեռքով եւ պահուել է բազմաթիւ ձեռագրերի մէջ: Հայ ժողովրդի մանր արուեստների մասին` ձեռագործ, ոսկերչութիւն, փայտի քանդակագործութիւն եւ այլն, գաղափար ենք ստանում հին եկեղեցիներում եւ վանքերում պահուած սրբազան անօթներից ու զգեստներից: Եկեղեցական երգեցողութիւնը սերնդեսերունդ աւանդել եւ պահպանել է մեր ժողովրդական եղանակները: Մեր նախնեաց կրթարանները վանքերն են եղել` իրենց վանականներով. այստեղ ուսում եւ դպրութիւն են ստացել ոչ միայն եկեղեցու պաշտօնեաները, այլեւ` արքայազներ, իշխաններ եւ հասարակ ժողովրդի որդիք: Վանքերն են պահել մեր նախնեաց քաղաքակրթական մնացորդները` հնութիւնների եւ ձեռագրերի ժողովածուներ, որոնց ուսումնասիրութեամբ հնարաւոր է գաղափար կազմել մեր անցեալ կեանքի եւ պատմութեան մասին:
Եթէ իրաւ է մեր ասածը, թէ` հոգեւոր կեանքով ապրող ազգերը սովորական, երկրաւոր հայրենիքից զատ ունեն մէկ ուրիշ, վերացական հայրենիք, նրա անցեալ քաղաքակրթութիւնն ընդարձակ մտքով, ուրեմն հայ ժողովրդի հոգեւոր հայրենիքը Հայաստանեայց եկեղեցին է: Այս հայրենիքում միայն կարող ենք հոգեւոր ձեւով աճել ու զարգանալ, ինչպէս` որոշ կլիմայի եւ տեղի յատուկ բոյսն ու կենդանին: Մեր անցեալը ուրանալ չենք կարող, եթէ տգիտութեան եւ միակողմանի հասկացողութեան թանձր մառախուղը չի նստել մեր հոգու վրայ:
Ո՞րն է հայի նիւթական հայրենիքը: Այս հարցի պատասխանը պէտք է որոնել մարդկութեան պատմութեան ոլորաններում` սկսած Նոյից մինչեւ Հայկ նահապետ, եւ մանաւանդ` բաբելոնեան աշտարակաշինութիւնից յետոյ: Հարցին առնչութիւն ունի Պօղոս առաքեալի` Արիսպագոսի մէջ արտասանած ճառի հետեւեալ հատուածը. «Մէկ արիւնից ստեղծեց մարդկանց բոլոր ազգերը, որ բնակուեն ամբողջ երկրի երեսին, հաստատեց նախակարգեալ ժամանակները եւ դրեց նրանց բնակութեան սահմանները, որ փնտռեն Աստծուն, որպէսզի, թերեւս, խարխափեն դէպի նա, գտնեն նրան…» (Գործք ԺԷ. 26-27): Հայի բնակութեան սահմանները, ինչպէս յայտնի է պատմութիւնից, գտնւում են Հայկական Բարձրաւանդակում: Հայ ժողովրդի նիւթական հայրենիքը մտովի կարելի է բաժանել երկու մասի` Իղձերի հայրենիք (Մեծ Հայք, Փոքր Հայք, Կիլիկիա) եւ Առարկայական (շօշափելի) հայրենիք (Հայաստանի Հանրապետութիւն, Արցախի Հանրապետութիւն, Ուտիք, Ջաւախք, Նախիջեւան):
Հայ ժողովրդի ամբողջական հայրենիքը նիւթական եւ հոգեւոր հայրենիքների միասնութիւնն է:
Միակ բանը, որ բոլորիս համար ընդհանուր է` Հայրենիքն է: Ուստի, եկէք` սիրենք մեր հայրենիքը եւ համախմբուենք ամբողջական հայրենիքի գաղափարի շուրջ:
Պատմություն
Մեր հայրենիքի մայր գետը Երասխն է, որն սկիզբ է առնում Սերմանց կամ Բյուրակն լեռներից։ Այնուհետև՝ ընդունելով Ախուրյան, Քասաղ, Հրազդան, Ազատ և մի շարք այլ վտակներ, այն միանում է Կուրին և թափվում Կասպից ծով։ Հնում Երասխը մի մեծ բազուկով անմիջապես թափվել է Կասպից ծով։ Երասխի և նրա վտակների ջրերով ոռոգվում է Արարատյան դաշտը:
Երասխը Հայկական լեռնաշխարհի միակ խոշոր գետն է, որն ամբողջությամբ հոսում է մեր հայրենիքով։ Երասխի կամ Արաքսի մասին նույնպես հյուսվել են այլևայլ ավանդություններ, իսկ ժողովուրդն այն կոչել է պարզապես Մայր Արաքս։
Հայկական լեռնաշխարհը հայտնի է իր երեք խոշոր և բազմաթիվ միջին ու փոքր մեծության լճերով։ Դեպի ծով ելք չունեցող Հայաստանում խոշոր լճերը սովորաբար կոչվել են ծով կամ ծովակ։ Խոշորներից Սևանա լիճը, որ հնում հայտնի էր Գեղամա կամ Գեղարքունյաց ծով անունով, ներկայումս գտնվում է Հայաստանի Հանրապետության տարածքում։ Այն աշխարհի բարձրադիր լճերից է, ունի քաղցրահամ ջուր։ Այս ձկնառատ (իշխան, գեղարքունի և այլն) լիճն են թափվում 29 գետեր ու գետակներ, իսկ նրանից սկիզբ է առնում միայն Հրազդան գետը։ Լճում եղել է մեկ կղզի, որը Սևան-Հրազդան կասկադի կառուցման և լճի հայելու կրճատման հետևանքով վերածվել է թերակղզու։
Հայկական լեռնաշխարհի չքնաղ լճերից է Վանա լիճը կամ Բզնունյաց ծովը, որն ավելի քան երկուսուկես անգամ մեծ է Սևանա լճից։ Չնայած լճի աղիությանը, նրանում բազմանում է տառեխ ձուկը, որ հնում աղ դրած վիճակում արտահանվում էր հարևան երկրներ։ Վանա լճում դեռ հին ժամանակներից զարգացած է եղել նավագնացությունը,
իսկ նրա ափերին գտնվել են մի շարք նավահանգիստներ։ Լիճն ունեցել է 7 կղզի, սակայն նրա ջրերի բարձրանալու հետևանքով երեքն անցել են ջրի տակ։ Վանա լճի ամենամեծ կղզին Աղթամարն է: Կղզու անունը նշանակում է Աղի ծով։
նկ. Վանա լիճը: Առաջին պլանում Աղթամար կղզին Սբ Խաչ եկեղեցիով Հայկական լեռնաշխարհի հարավարևելյան մասում գտնվում է մեր հայրենիքի ամենամեծ լիճը, որ հնում կոչվել է Կապուտան, իսկ ներկայումս Ուրմիո։ Լճի ջրերը խիստ աղի են, որի պատճառով լիճը զուրկ է կենդանական և մասամբ բուսական աշխարհից։ Հայկական լեռնաշխարհի միջին և փոքր մեծության լճերից հիշարժան են Հյուսիսային ծովակը կամ Չըլդըրը, Գայլատու ծովակը, Արճիշակը կամ Արճակը և Թորթումի լիճն իր նշանավոր ջրվեժով։
Հայկական լեռնաշխարհը հաճախակի կրկնվող երկրաշարժերի գոտի է։ 1988 թ. տեղի ունեցավ Սպիտակի երկրաշարժը, որին զոհ գնացին տասնյակ հազարավոր մարդիկ։ Հայկական լեռնաշխարհն այսօր հանգած հրաբուխների երկիր է: Դրանցից են Մասիսը, Արագածը, Նեխ-Մասիքը կամ Սիփանը։
Պատմություն
Քրիստոնեությունը համաշխարհային կրոններից մեկն է, որը հիմնվել է Հիսուս Քրիստոսի, նրա 12 առաքյալների ու 70 աշակերտների կողմից Պաղեստինում: իստոնյա ու քրիստոնեություն տերմինները շրջանառության մեջ է դրել եկեղեցու հայր Իգնատիոս Անտիոքացին 2-րդ դարի կեսերից Անտիոք քաղաքում:
Քրիստոնեությունը բաժանված է երեք մեծ ճյուղերի՝ կաթոլիկություն, ուղղափառություն և բողոքականություն, որոնք էլ իրենց հերթին բաժանված են հազարավոր ճյուղավորումների: Այսօր դժվար է բնորոշել քրիստոնեության դավանաբանությունը, քանի որ բազմաթիվ են հավատքի այն դրույթները, որոնք եթե ընդունելի են մեկ կամ մի քանի եկեղեցիների կողմից, ապա ընդունելի չեն մյուսների կողմից:
Այդուհանդերձ, քրիստոնեական եկեղեցիների մեծամասնությունը հիմնվում է Հիսուս Քրիստոսի փրկագործ առաքելության, նրա՝ Աստծո Որդի լինելու, մարդեղացման, հարության, համբարձման դոգմաների վրա: Հայտնությամբ տրված քրիստոնեական դավանանքի հիմնական դրույթները համառոտ և ամփոփ բանաձևված են Հավատո հանգանակներում։ Քրիստոնեական ավանդական ուղղությունները ընդունում են յոթ խորհուրդներ, իսկ բողոքական եկեղեցիների մեծ մասը՝ երկու խորհուրդներ: Քրիստոնեական կրոնի աստվածը Ս. Երրորդությունն է՝ Հայրը, Որդին և Ս.Հոգին։ Նրա միաստվածային բնույթը հաճախ տարակարծությունների ու պառակտումների պատճառ է եղել քրիստոնեության ներսում: Քրիստոնեությունը տարածված է Եվրոպայում, Ռուսաստանում, հյուսիսային ու հարավային Ամերիկաներում և այլուր:Ֆոլգերոն և այլք ընդդեմ Նորվեգիայի (15472/02) Մեծ պալատի 29.06.2007-ի որոշում 1997թ. Նորվեգիայի տարրական դպրոցի կրթական ծրագիրը փոփոխության ենթարկվեց. երկու առանձին առարկաներ` քրիստոնեությունն ու կյանքի փիլիսոփայությունը, փոխարինվեցին մեկ առարկայով, որն ուսումնասիրում էր քրիստոնեություն, կրոն և փիլիսոփայություն և հայտնի էր KRL անունով: Նորվեգիայի հումանիստական ընկերության անդամները անհաջող…
Մաքս Խաչատրյան 